14 maart 1976: Wilde hond in quarantaine.
Zwart-wit negatieven ontwikkelen en inleveren bij De Telegraaf.
Omdat ik in mijn halve woning op De Albert Cuypstraat niet de
beschikking had over een donkere kamer en er uiteraard geen tijd was om de belichte
film naar een ontwikkelcentrale te brengen had ik een “Doka wisselzak” gekocht.
Hierin werd de camera en het ontwikkeltankje geplaatst, met een rits werd de
zak dichtgemaakt en via twee "lichtdichte mouwen" kon je de film uit
de camera halen en op de tast in de ontwikkelspoel rollen en die dan in het
ontwikkeltankje plaatsen. Als het ontwikkeltankje goed was dichtgemaakt kon de
rits van de zak open en kon de film in de keuken op de normale manier worden ontwikkeld,
gefixeerd, gespoeld en gedroogd.
Na beoordeling van het negatief werd de strook met de beste
beelden vervolgens naar de Telegraaf gebracht in het Westelijk Havengebied en
ingeleverd bij de fotoredactie.
Het was uiteraard altijd maar afwachten of er een foto werd
geplaatst in De Telegraaf en/of in De Courant Nieuws van de Dag, en of je de foto in rekening mocht brengen.
De foto van de wakman leverde toen 55 gulden op, en de wilde
hond in quarantaine 100 gulden. Omdat deze manier van werken onbetrouwbaar was,
soms verdween de filmstrook in het niets of werd mijn foto door een andere
fotograaf geclaimd, ben ik uiteindelijk met leveren op die manier aan de
Telegraaf gestopt en heb het jaar daarna hoofdzakelijk nog kleurendia’s gemaakt.
Toen ik in eind 1977 de beschikking kreeg over een grotere woning werd
al heel snel de zolderkamer als altijd beschikbare donkere kamer ingericht en ben ik opnieuw gestart met het ontwikkelen van Z/W negatieven die ik dan ook zelf kon afdrukken.
